Μαρούσι
Μαρούσι -το αρχαίο Άθμονον
Την ονομασία Αμαρούσιον πήρε από τη Θεά Άρτεμη, η οποία στον Δήμο του Αθμόνου λατρευόταν ως «Αμαρυσία». Ο Παυσανίας αναφέρει ότι οι αγώνες, οι οποίοι τελούνταν στον Δήμο του Αθμόνου, αποκαλούνταν «Αμαρύσια». Το Άθμονο ανήκε στις περιοχές (Δελφοί, Κόρινθος και Νεμέα) οι οποίες φιλοξενούσαν έναν από τους τέσσερις περιφερειακούς Ολυμπιακούς Αγώνες που γίνονταν στην αρχαία Ελλάδα. Το Μαρούσι πριν από 5.000 χρόνια ήταν μια οργανωμένη κοινωνία, που κύριο μέλημά της ήταν η αμπελουργία, η ελαιουργία και οι τέχνες. Φημιζόταν για το εξαιρετικό λάδι και το κρασί του. Ήταν μια ιδιαίτερα εύφορη περιοχή, χάρη στα άφθονα νερά που πήγαζαν από το βουνό της Πεντέλης. |
Κεραμική τέχνη στο Μαρούσι
Το πηλώδες χώμα στο αρχαίο Μαρούσι και ειδικότερα στην περιοχή Πέληκα (Πέληκας, είδος αγγείου) οδήγησε στα μέσα του 19ου αι. μ.Χ. στην αναγέννηση της νεώτερης Κεραμικής αφού συγκεντρώθηκε στο Μαρούσι ο μεγαλύτερος αριθμός αγγειοπλαστών απ' όλη την Ελλάδα (από Σίφνο-Κύθνο-Αμοργό). Οι Μαρουσιώτες (Σπύρος Λούης, Μπάρμπα Γιάννης κανατάς κ.ά.) μετέφεραν το πεντελικό νερό με κάρρα στην Αθήνα σε σταμνιά που έφτιαχναν οι αγγειοπλάστες. Η συνεργασία των κεραμιστών και αγγειοπλαστών οδήγησε το 1959 στη πρώτη Πανελλήνια Έκθεση Καλλιτεχνικής Αγγειοπλαστικής και Κεραμικής στο Μαρούσι, δίνοντας στη πόλη το πρώτο στίγμα της Κεραμούπολης. |